پروردگار مگس امروز همچون زمان تحریک آمیز امروز همانند زمانی که برای اولین بار در سال 1954 منتشر شد، بحث های پرشور را با شگفتی و پرتره وحشیانه طبیعت انسانی سوق می دهد. گرچه تحسین منتقدان به طور قابل ملاحظه ای تحسین برانگیز بود، اما انتشار اولیه آن نادیده گرفته شد. با این حال، به زودی در میان دانش آموزان و منتقدان ادبی مورد علاقه ی فرقه قرار گرفت که آن را با J.D. Salingers The Catcher in the Rye در نفوذ خود در اندیشه و ادبیات مدرن مقایسه کرد.
هنگامی که یک هواپیما در یک جزیره دور افتاده سقوط می کند، گروه کوچکی از دانش آموزان تنها بازماندگان هستند. از سیمون و روحانی فریبنده به جادو دوست داشتنی و خجالتی جک، هر یک از پسران تلاش می کنند که کنترل را به عنوان واقعیت - و وحشیگری وحشیانه - از وضعیت خود تنظیم کنند.
پسران در تلاش برای پیدا کردن راهی برای موجود در یک جامعه بدون مرزهای ثابت، خوانندگان را مجبور به ارزیابی مفاهیم درگیر در ساختارهای اجتماعی و سیاسی و چارچوب اخلاقی می کنند. ایده های جامعه، رهبری و حاکمیت قانون به عنوان خواننده مورد بررسی قرار می گیرند که چه کسی حق داشتن قدرت دارد، چرا و چه عواقب کسب قدرت ممکن است. اغلب در مقایسه با جادوگر در چاودار، پروردگار مگس نیز نشان می دهد داستان آینده از بی گناهی از دست رفته است.
خرید کتاب سالار مگس ها
جستجوی کتاب سالار مگس ها در گودریدز
معرفی کتاب سالار مگس ها از نگاه کاربران
پروردگار مگس ها البته در مورد یک گروه از دانش آموزان انگلیسی است که در یک تصادف هواپیما جان سالم به در بردن از جزیره. در اصل، این کتاب در مورد بی گناهی جوانان و توسعه آن است، زمانی که آنها به طور تصادفی مجبور به تقلید از فرهنگ های خاصی از جامعه بشری برای زنده ماندن، به عنوان آنها لبه نزدیک به تخریب. همه بازیکنان کلیدی، حتی اگر فرزندانشان هستند، یک شخصیت کلیشه ای دارند که می توانند در طول تاریخ به راحتی در جوامع مختلف به راحتی مقایسه شوند. شما یک رهبر خوب می خواهید که نیاز به یک محیط ساختاری دارد و می توانید از مشاوره بگیرید اما نمی توانید قدرت و یا مهارت های رهبری برای حفظ کنترل زمانی که بحران اعتصاب. رالف. شما یک پسر جدا شده ای دارید که زندگی انسانی را به همراه داشته است، روزنامه نگار مدرن که مشکلات پزشکی داشت و مانع از ورود وی به پسران دیگر شد. در این روز و سن هدف عالی برای قلدر. وضعیت او نوعی نشان دهنده جناحهای بشر است که اجازه ورود به جزایر را ندارند و یا به دنبال عمیق هستند، فرآیندهای تصمیم گیری در جهان با توجه به وابستگی به عینک های او مشخص شده است. Piggy. شما مرد جوان که در ابتدا آرام بود اما زمانی که جنگ آغاز شد، ظهور خشونت و قهرمان اصلی به ستمگر تبدیل شد. Roger. در نهایت مستبد بی پروا، کاریزماتیک اما فاقد پیش بینی. پسران شخصیت و برادوی خود را می بینند، و او رهبر طبیعی ترین پیروی می شود. روش سطحی او برای اجرای نمایش، زمان تصمیم گیری سریع است و پس از آن ترور به راه خود ادامه می دهد که در صورت تصویب تصمیمات به عقب برگردد. پنهان شدن در پشت نقاشی جنگ او، اعمال خود را از تنظیم جزیره در آتش کاملا نماینده حکومت دیکتاتوری با خشونت است. جک. رقابت برای قدرت و حکومت از طریق تاریخ عادی است و چیزی از طریق ظهور بشریت و تمدن در اشکال مختلف وجود دارد. رهبری و شورش، اختلاف نظر یک حق است، قتل نمی باشد و خط میان حق و باطل خیلی زود محو می شود. این داستان در مقایسه با کشورهای آسیایی و فرهنگ های مختلف از طریق تاریخچه استفاده می شود، اما پیامی ساده یا اخلاقی برای درک آن است. تم های وحشی در مقابل تمدن و فاشیسم در برابر دموکراسی و سکه ی اخلاقی دو طرفه. شما می توانید از پرچم مگس ها یک طرح نسبتا بیرحمانه برای بشریت را بیاموزید و بیانیه ی وحشتناکی از رفتار انسان از طرف زمین است. پیام او از طریق تاریخ تحقق می یابد، اما در حالی که بعضی از داستان ها بی انتها هستند، این احساس برای من مناسب نیست. سبک نوشتن احساس می کند، همانطور که آن را از مدت ها قبل، البته این است که، برخی از کلاسیک ها قدرتمند است که شما احساس می کنید که هر زمان که آنها می تواند نوشته شده است. بنابراین این پیام خشن است و برای اخلاقی است که از صفحه پرش می کند اما برای صادق بودن آن لذت بخش نبوده و سن آن را نشان می دهد. من فکر می کنم نوع مدرسه ی بعدی من در سال 1984 یا یک Clockwork Orange.Also نوشته شده در http: //paulnelson.booklikes.com/post / ...
مشاهده لینک اصلی
من آن را از نظر طرح و شخصیت ها تشخیص می دهم، رمان تا به حال به من نگفته است. اگر در غیر اینصورت غیرممکن است که از استدلال یک یا چند راه دیگر استفاده نکنید، تأثیری که در آغاز آن ایجاد می شود، مشکل است. با این حال، زیرشاخه کار به سادگی ویرانگر است. تروریست خزنده ویلیام گلدینگ از نمادگرایی عنصری اما بسیار موثر برای فروپاشی تمدن استفاده می کند، که در اینجا بوسیله گروهی از فرزندان تشکیل شده است که در یک تصادف هوایی در یک جزیره متروکه زنده ماندند. کودکان نقش مهمی ایفا می کنند، با ایجاد تمام درگیری هایی که این امر مستلزم آن است، معاهدات و قوانین خود را در محیطی ایجاد می کند که صبورانه آنها را برای بازگشت به یک دولت اولیه دعوت می کند. و به هر حال، آنها به مبارزه با مرگ بین عقل و جنون، بین دموکراسی و مطلق بودن، بین بیننده ای از امید و تحقق وحشتناکی می اندیشند که در ما شرور عمیق وجود دارد. خواندن رمان و بی شماری جذاب.
مشاهده لینک اصلی
به خوبی نوشته شده، دقیق و روشنگری در مورد ماهیت انسانی انسان، به خصوص اگر به سمت خود و بدون سر و صدا. اما بار دیگر، پر از نفرت و بد و عدم وجدان است که مطمئنا در سراسر ما وجود دارد، اما شما خواندن این کتاب خوب نیست. شما احساس می کنید احساس ارتقاء و انگیزه ای برای داشتن یک شخص بهتر دارید ... فقط می فهمید که چقدر انسان بدبخت، بی رحمانه و شرارت می تواند باشد. این احتمالا شما را بدبینانه تر و مشکوک تر خواهد کرد. در حال حاضر چگونه در طولانی مدت مفید است؟ PS اگر شما واقعا می خواهید یک تصویر دقیق از سقوط جامعه فقط در دبیرستان عمومی برای یک روز حضور داشته و شما تقریبا همه چیز را ببینید آقای Golding می بیند به جز خوک در یک چوب (که هر چند، Iâ € ™ م مطمئنâ € |)
مشاهده لینک اصلی
من مطمئن هستم که بسیاری از شما از آزمایش زندان استنفورد شنیده اید. اگر نه، شما می توانید در ویکیپدیا بخوانید. سر ویلیام گلدینگ یک تجربه روانشناختی مشابه در رمان خود را به نوعی آغاز کرد، هرچند در شکل داستانی. چه اتفاقی می افتد وقتی گروهی از دانش آموزان - 6-12 ساله - در یک جزیره رها شده اند و به دستگاه های خود رفته اند؟ بدون پدر و مادر، بدون معلم، بدون بزرگسالان. جامعه چگونه از این گروه تشکیل شده است - و چگونه آنها زنده خواهند ماند؟ کدام شخصیت می خواهد نقش را بازی کند؟ بدون اینکه بیش از حد آشکار شود می توانم بگویم که این @ experiment @ یک نور را بر روی طبیعت بشری می اندازد و آن یک مورد مطلوب نیست. حداقل آن نور را بر روی طبیعت مرد انسانی قرار می دهد. چه کسی می داند که اگر نویسنده بعضی از شخصیت های زن را بدست آورد، چیزهایی معلوم می شود؟ این کتاب را به مدت طولانی در آلمان خواندید. در آن زمان، منجر به تأثیر بیشتر بر روی من شد. در همین حال، متوجه می شوم که شخصیت های این کتاب تقریبا سیاه و سفید است سفید. آنها عمق خاصی ندارند. من فقط به شخصیت اصلی رنج می بردم. برخی صحنه هایی وجود دارد که می خواستم شخص دیگری آن ها را بنویسد - مثل کسی مانند استفن کینگ - که دارای شخصیت های کودکانه است. با این حال، فکر می کنم همه باید یک بار این کتاب را بخوانند. این یک کتاب خوب و مهم است. مدرک: من متوجه شده ام که این آزمایش داستانی توسط گلدینگ احتمالا حتی توسط آزمایش واقعی پیش می آید! من از مقاله گاردین در سال 2009 نقل قول می کنم: نویسندگان [گلینگز] آزمایش های روانشناختی با کلاس هایش در مدرسه اسقف وردزورث در سالسبری، بر طبق گزارش روزنامه خصوصی خود، چشمانش را برداشتند. او دانش آموزان را به باند ها تقسیم کرد، با یک حمله به یک اردوگاه پیش از تاریخ و دیگر دفاع از آن. در این فرایند، سیمون، رالف، پیگگی و شخصیت های دیگر در پروردگار مگس ها متولد شده اند. چطور باید این کار را انجام دهم؟ من نمی دانم. چشمانم را باز میکنم این کار تحت مجوز Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 3.0 مجوز Unported مجاز است.
مشاهده لینک اصلی
آیا کسی می تواند به من بگوید که آنارشی در این کتاب قرار دارد؟ همه چیزهایی که من می توانم در مورد بحث در مورد این کتاب در دبیرستان به یاد داشته باشم این است که آن را در مورد آنارشی، درباره اینکه چگونه ما به جنون و @ هرج و مرج بدون قانون و به منظور نگه داشتن ما دست های کودکانه هر بار که یک مکالمه درباره LOTF ها را شنیدم، از همان ابتدا، همین موضوع بود: جایی در بحث، کسی آنارشی را ذکر می کند، همانطور که یک کلمه می تواند تمام چیزهایی را که Golding انجام می دهد خلاصه کند. حتی پس از کلمه E.L. Epstien به نام \"یاک\" ... رهبر نیروهای هرج و مرج در جزیره، @ و هنوز هم من تعجب می کنم @ آنارشی؟ @ من نمی بینم آن را در هر نقطه. Anarchy در جزیره برای همه چی ... چه؟ هشت صفحه در نسخه من سپس رالف کوه را می کشد و هرج و مرج تمام شده است. کوه می آید، جلسه نامیده می شود، و جامعه به سر زشتش می افتد، و آن را به من مثل نقطه Goldings کتاب - نیاز ineluctable به @ تمدن @ خودمان و آنچه که درایو متمدن واقعا به نظر می رسد like.Its یک زشت لعنتی راندن. بسیاری از رالف را به عنوان بهترین بچه ها می شناسند، رهبر طبیعی که به دنبال بسیاری از افراد است. من آن را نمی بینم من یک گوزن کوچک خودخواه را می بینم که تنها خواست آن است که جزیره را ترک کند (میل من که فکر می کنم ارزش و ضرورت کمی دارد) و بازگشت به تمدن، و در حالی که در جزیره به سر می برد برای ساختن یک پناهگاه به طوری که می تواند بازی کند @ socety @ به آسانی امکان پذیر است او به همه و ما می گوید که آنها نیاز به سرپناه دارند، اما نیاز واقعی برای پناهگاه هرگز به نظر می رسد بیش از حد غضب ثابت Ralphs. او رهبر دولت دموکرات می شود، قدرت جک و شکارچیان را از دست می دهد تا بتواند از درگیری های زودهنگام جلوگیری کند و سپس تمام وقت خود را به همه می گوید که مهم است چه باید بکنند و او نمی تواند آن را در زمانی که آنها اولویت های مختلفی دارند. هر کس غذا خورد، تنفس و نوشیدن، رالف (به جز کسانی که نیاز شما را برای آتش سوزی به مرگ در روز اول). آنها نیازی به شما و یا حکومت شما به عنوان @ رئیس نیست. @ سپس آن را Piggy وجود دارد. کثیف، ایده های روشن Piggy، همیشه pissing و ناله در مورد حق و اشتباه است. همیشه به دیگران احتیاج دارد تا پلیسانی را که مرتکب اشتباهی شده اند @ که همیشه مایل به ایجاد قوانین بیشتر باشند، همیشه در مورد نیاز به آنها برای تمجید بیشتر متولد شده اند. همیشه از رالف حمایت می کند تا قدرت خود را اعمال کند، برای استفاده از کونچ برای کنترل، صحبت کردن و تحمیل اراده اش به لاتلون ها و شکارچیان. هس در ترس از خود، و بیشتر از اینکه مایل به دیگران تحمیل اراده خود را در دیگران دیگر به او احساس امن است. اما او مسئولیت شخصی را نمی گیرد. او مذاکرات و گفتگوها و سخنرانی ها و سخنرانی ها را انجام می دهد اما هرگز انجام نمی دهد. در حال حاضر جک وجود دارد. من فکر نمی کنم واقعا بدتر از رالف باشد، و من فکر نمی کنم او بهتر است. او دارای اهداف دیگری است که فقط خودخواه هستند. او می خواهد گوشت باشد او معتقد است که غذای بیشتری، غذای بهتر باید اولویت باشد - و مطمئن باشید که موقعیت او به عنوان قویترین، بهترین ارائه دهنده، باید او را به حق قدرت برساند. او در مورد آتش سوزی و نجات گناه نمی کند. سپس او - مانند رالف در عمل و Piggy در حمایت - ایده خود را از جامعه در این گروه قرار می دهد، و مانند رالف HES مسئول برخی از مرگ و میر. رالف با مرگش در ذهن خوانندگان از بین میرود؛ زیرا آنها اشتباه احمقانه @ بوده و کشتن سیمون بسیار شخصی و خونین است که باید ببخشاید، بنابراین جک به عنوان نیروی شرارت در جزیره دیده می شود. با این حال کاتالیزور کشتن سیمون واقعا (هر چند ناقض) ترس و خرافاتthe Beast بود @ همه آنها (نه تنها جک) خود را درگیر کردند. در نهایت او قدرت رالف، دیدگاه رالف برای جامعه خود را رد می کند، و خود را با قوانین و مقررات و کنترل ها و دفاع های خود تنظیم می کند. و اکنون دوباره به این سوال می روم که نمی توانم فکر کنم: هرج و مرج کجاست؟ من هیچ گونه آنارشی را در اینجا نمی بینم (مگر آنکه در بی نام و بدون چهره، برای چهره هایی که دیکتاتوری خیرخواهانه رالف را پرورش می دهند، نادیده گرفته شده است. مهم است که از آنجایی که من در مورد آنها صحبت می کنم، جک بخش کوچکی از قبیله اش را رالف به سختی از وجود آنها یاد می کند. رهبری خوب، رالف). من متوجه ساختن سازه های اجتماعی هستم، من شاهد رانندگی برای نظم و قانون هستم، می خواهم ساختارهای اجتماعی را از جایی که آنها آمده اند، بازسازی کنم. من در هر نوبت شاهد اعمال کنترل هستم و کنترل آن است که بلافاصله بر روی ظاهر یک @ system @ با قواعد و آداب و مقررات اعمال می شود. من آنارشی را به عنوان یک احتمال دنیای واقعی در نظر نمی گیرم (این ایده ای است که من را جذب می کند، اما می دانم که این یک عملی غیر عملی است)؛ من نمی گویم آن را برای شرایط زندگی بهتر در جزیره (اگر چه من به شدت شک و تردید آن را بدتر کرده بود) ساخته شده است؛ اما من می گویم که من هرگز چیزی را که نزدیک به انحرافی در نوشتن Goldings نیست، ملاحظه می کنم، مگر اینکه آن را به عنوان نامعلوم، اشاره کرد که ایده آل جهان را فراتر از @ متولدین @ تاثیر می گذارد. آنچه که من می بینم، Golding است که به ما می گوید که تمام غرایت ما برای کنترل و کنترل و تمدن با عواقب وحشتناک و زشت و ناخوشایند، بدون توجه به جایی که ما سیاسی می کنیم ...
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب سالار مگس ها
خرید کتاب سالار مگس ها
جستجوی کتاب سالار مگس ها در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
من آن را از نظر طرح و شخصیت ها تشخیص می دهم، رمان تا به حال به من نگفته است. اگر در غیر اینصورت غیرممکن است که از استدلال یک یا چند راه دیگر استفاده نکنید، تأثیری که در آغاز آن ایجاد می شود، مشکل است. با این حال، زیرشاخه کار به سادگی ویرانگر است. تروریست خزنده ویلیام گلدینگ از نمادگرایی عنصری اما بسیار موثر برای فروپاشی تمدن استفاده می کند، که در اینجا بوسیله گروهی از فرزندان تشکیل شده است که در یک تصادف هوایی در یک جزیره متروکه زنده ماندند. کودکان نقش مهمی ایفا می کنند، با ایجاد تمام درگیری هایی که این امر مستلزم آن است، معاهدات و قوانین خود را در محیطی ایجاد می کند که صبورانه آنها را برای بازگشت به یک دولت اولیه دعوت می کند. و به هر حال، آنها به مبارزه با مرگ بین عقل و جنون، بین دموکراسی و مطلق بودن، بین بیننده ای از امید و تحقق وحشتناکی می اندیشند که در ما شرور عمیق وجود دارد. خواندن رمان و بی شماری جذاب.
مشاهده لینک اصلی
به خوبی نوشته شده، دقیق و روشنگری در مورد ماهیت انسانی انسان، به خصوص اگر به سمت خود و بدون سر و صدا. اما بار دیگر، پر از نفرت و بد و عدم وجدان است که مطمئنا در سراسر ما وجود دارد، اما شما خواندن این کتاب خوب نیست. شما احساس می کنید احساس ارتقاء و انگیزه ای برای داشتن یک شخص بهتر دارید ... فقط می فهمید که چقدر انسان بدبخت، بی رحمانه و شرارت می تواند باشد. این احتمالا شما را بدبینانه تر و مشکوک تر خواهد کرد. در حال حاضر چگونه در طولانی مدت مفید است؟ PS اگر شما واقعا می خواهید یک تصویر دقیق از سقوط جامعه فقط در دبیرستان عمومی برای یک روز حضور داشته و شما تقریبا همه چیز را ببینید آقای Golding می بیند به جز خوک در یک چوب (که هر چند، Iâ € ™ م مطمئنâ € |)
مشاهده لینک اصلی
من مطمئن هستم که بسیاری از شما از آزمایش زندان استنفورد شنیده اید. اگر نه، شما می توانید در ویکیپدیا بخوانید. سر ویلیام گلدینگ یک تجربه روانشناختی مشابه در رمان خود را به نوعی آغاز کرد، هرچند در شکل داستانی. چه اتفاقی می افتد وقتی گروهی از دانش آموزان - 6-12 ساله - در یک جزیره رها شده اند و به دستگاه های خود رفته اند؟ بدون پدر و مادر، بدون معلم، بدون بزرگسالان. جامعه چگونه از این گروه تشکیل شده است - و چگونه آنها زنده خواهند ماند؟ کدام شخصیت می خواهد نقش را بازی کند؟ بدون اینکه بیش از حد آشکار شود می توانم بگویم که این @ experiment @ یک نور را بر روی طبیعت بشری می اندازد و آن یک مورد مطلوب نیست. حداقل آن نور را بر روی طبیعت مرد انسانی قرار می دهد. چه کسی می داند که اگر نویسنده بعضی از شخصیت های زن را بدست آورد، چیزهایی معلوم می شود؟ این کتاب را به مدت طولانی در آلمان خواندید. در آن زمان، منجر به تأثیر بیشتر بر روی من شد. در همین حال، متوجه می شوم که شخصیت های این کتاب تقریبا سیاه و سفید است سفید. آنها عمق خاصی ندارند. من فقط به شخصیت اصلی رنج می بردم. برخی صحنه هایی وجود دارد که می خواستم شخص دیگری آن ها را بنویسد - مثل کسی مانند استفن کینگ - که دارای شخصیت های کودکانه است. با این حال، فکر می کنم همه باید یک بار این کتاب را بخوانند. این یک کتاب خوب و مهم است. مدرک: من متوجه شده ام که این آزمایش داستانی توسط گلدینگ احتمالا حتی توسط آزمایش واقعی پیش می آید! من از مقاله گاردین در سال 2009 نقل قول می کنم: نویسندگان [گلینگز] آزمایش های روانشناختی با کلاس هایش در مدرسه اسقف وردزورث در سالسبری، بر طبق گزارش روزنامه خصوصی خود، چشمانش را برداشتند. او دانش آموزان را به باند ها تقسیم کرد، با یک حمله به یک اردوگاه پیش از تاریخ و دیگر دفاع از آن. در این فرایند، سیمون، رالف، پیگگی و شخصیت های دیگر در پروردگار مگس ها متولد شده اند. چطور باید این کار را انجام دهم؟ من نمی دانم. چشمانم را باز میکنم این کار تحت مجوز Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 3.0 مجوز Unported مجاز است.
مشاهده لینک اصلی
آیا کسی می تواند به من بگوید که آنارشی در این کتاب قرار دارد؟ همه چیزهایی که من می توانم در مورد بحث در مورد این کتاب در دبیرستان به یاد داشته باشم این است که آن را در مورد آنارشی، درباره اینکه چگونه ما به جنون و @ هرج و مرج بدون قانون و به منظور نگه داشتن ما دست های کودکانه هر بار که یک مکالمه درباره LOTF ها را شنیدم، از همان ابتدا، همین موضوع بود: جایی در بحث، کسی آنارشی را ذکر می کند، همانطور که یک کلمه می تواند تمام چیزهایی را که Golding انجام می دهد خلاصه کند. حتی پس از کلمه E.L. Epstien به نام \"یاک\" ... رهبر نیروهای هرج و مرج در جزیره، @ و هنوز هم من تعجب می کنم @ آنارشی؟ @ من نمی بینم آن را در هر نقطه. Anarchy در جزیره برای همه چی ... چه؟ هشت صفحه در نسخه من سپس رالف کوه را می کشد و هرج و مرج تمام شده است. کوه می آید، جلسه نامیده می شود، و جامعه به سر زشتش می افتد، و آن را به من مثل نقطه Goldings کتاب - نیاز ineluctable به @ تمدن @ خودمان و آنچه که درایو متمدن واقعا به نظر می رسد like.Its یک زشت لعنتی راندن. بسیاری از رالف را به عنوان بهترین بچه ها می شناسند، رهبر طبیعی که به دنبال بسیاری از افراد است. من آن را نمی بینم من یک گوزن کوچک خودخواه را می بینم که تنها خواست آن است که جزیره را ترک کند (میل من که فکر می کنم ارزش و ضرورت کمی دارد) و بازگشت به تمدن، و در حالی که در جزیره به سر می برد برای ساختن یک پناهگاه به طوری که می تواند بازی کند @ socety @ به آسانی امکان پذیر است او به همه و ما می گوید که آنها نیاز به سرپناه دارند، اما نیاز واقعی برای پناهگاه هرگز به نظر می رسد بیش از حد غضب ثابت Ralphs. او رهبر دولت دموکرات می شود، قدرت جک و شکارچیان را از دست می دهد تا بتواند از درگیری های زودهنگام جلوگیری کند و سپس تمام وقت خود را به همه می گوید که مهم است چه باید بکنند و او نمی تواند آن را در زمانی که آنها اولویت های مختلفی دارند. هر کس غذا خورد، تنفس و نوشیدن، رالف (به جز کسانی که نیاز شما را برای آتش سوزی به مرگ در روز اول). آنها نیازی به شما و یا حکومت شما به عنوان @ رئیس نیست. @ سپس آن را Piggy وجود دارد. کثیف، ایده های روشن Piggy، همیشه pissing و ناله در مورد حق و اشتباه است. همیشه به دیگران احتیاج دارد تا پلیسانی را که مرتکب اشتباهی شده اند @ که همیشه مایل به ایجاد قوانین بیشتر باشند، همیشه در مورد نیاز به آنها برای تمجید بیشتر متولد شده اند. همیشه از رالف حمایت می کند تا قدرت خود را اعمال کند، برای استفاده از کونچ برای کنترل، صحبت کردن و تحمیل اراده اش به لاتلون ها و شکارچیان. هس در ترس از خود، و بیشتر از اینکه مایل به دیگران تحمیل اراده خود را در دیگران دیگر به او احساس امن است. اما او مسئولیت شخصی را نمی گیرد. او مذاکرات و گفتگوها و سخنرانی ها و سخنرانی ها را انجام می دهد اما هرگز انجام نمی دهد. در حال حاضر جک وجود دارد. من فکر نمی کنم واقعا بدتر از رالف باشد، و من فکر نمی کنم او بهتر است. او دارای اهداف دیگری است که فقط خودخواه هستند. او می خواهد گوشت باشد او معتقد است که غذای بیشتری، غذای بهتر باید اولویت باشد - و مطمئن باشید که موقعیت او به عنوان قویترین، بهترین ارائه دهنده، باید او را به حق قدرت برساند. او در مورد آتش سوزی و نجات گناه نمی کند. سپس او - مانند رالف در عمل و Piggy در حمایت - ایده خود را از جامعه در این گروه قرار می دهد، و مانند رالف HES مسئول برخی از مرگ و میر. رالف با مرگش در ذهن خوانندگان از بین میرود؛ زیرا آنها اشتباه احمقانه @ بوده و کشتن سیمون بسیار شخصی و خونین است که باید ببخشاید، بنابراین جک به عنوان نیروی شرارت در جزیره دیده می شود. با این حال کاتالیزور کشتن سیمون واقعا (هر چند ناقض) ترس و خرافاتthe Beast بود @ همه آنها (نه تنها جک) خود را درگیر کردند. در نهایت او قدرت رالف، دیدگاه رالف برای جامعه خود را رد می کند، و خود را با قوانین و مقررات و کنترل ها و دفاع های خود تنظیم می کند. و اکنون دوباره به این سوال می روم که نمی توانم فکر کنم: هرج و مرج کجاست؟ من هیچ گونه آنارشی را در اینجا نمی بینم (مگر آنکه در بی نام و بدون چهره، برای چهره هایی که دیکتاتوری خیرخواهانه رالف را پرورش می دهند، نادیده گرفته شده است. مهم است که از آنجایی که من در مورد آنها صحبت می کنم، جک بخش کوچکی از قبیله اش را رالف به سختی از وجود آنها یاد می کند. رهبری خوب، رالف). من متوجه ساختن سازه های اجتماعی هستم، من شاهد رانندگی برای نظم و قانون هستم، می خواهم ساختارهای اجتماعی را از جایی که آنها آمده اند، بازسازی کنم. من در هر نوبت شاهد اعمال کنترل هستم و کنترل آن است که بلافاصله بر روی ظاهر یک @ system @ با قواعد و آداب و مقررات اعمال می شود. من آنارشی را به عنوان یک احتمال دنیای واقعی در نظر نمی گیرم (این ایده ای است که من را جذب می کند، اما می دانم که این یک عملی غیر عملی است)؛ من نمی گویم آن را برای شرایط زندگی بهتر در جزیره (اگر چه من به شدت شک و تردید آن را بدتر کرده بود) ساخته شده است؛ اما من می گویم که من هرگز چیزی را که نزدیک به انحرافی در نوشتن Goldings نیست، ملاحظه می کنم، مگر اینکه آن را به عنوان نامعلوم، اشاره کرد که ایده آل جهان را فراتر از @ متولدین @ تاثیر می گذارد. آنچه که من می بینم، Golding است که به ما می گوید که تمام غرایت ما برای کنترل و کنترل و تمدن با عواقب وحشتناک و زشت و ناخوشایند، بدون توجه به جایی که ما سیاسی می کنیم ...
مشاهده لینک اصلی