بهشت کجاست؟ در ساخت یک جامعه عادلانه یا در بازگشت به دنیای ابتدایی؟
دو زندگی: از فلور تریستان که همه تلاشش را در مبارزه برای حقوق زنان انجام می دهد و کارگران، و پل گوگن، مرد
در که شور و شوق خود را کشف برای نقاشی و رها وجود بورژوازی سفر
در خود به تاهیتی در جستجوی یک دنیای بدون آلودگی با کنوانسیون <برزیلی /> دو مفهوم از جنس: که فلور، که در آن را می بیند یک ابزار سلطه مردان /> <برزیلی و گوگن، که آن را یک نیروی حیاتی در نظر <برزیلی /> ضروری در خدمت خلاقیت خود را <. این دو زندگی غیر متضاد و مخالف، به غیر از پیوند خانوادگی، مشترک است چرا که فلور مادربزرگ مادری Gauguin است؟ این همان چیزی است که وارگاس لواسا در این رمان برجسته می کند: جهان اتوپیایی که قرن نوزدهم بود. یک پیوند بین دو کاراکتر که دو مدل حیاتی متضاد را انتخاب می کنند که میل مشترک را نشان می دهند: برای رسیدن به بهشت که در آن شادی برای انسان ها امکان پذیر است.
خرید کتاب راهی به سوی بهشت
جستجوی کتاب راهی به سوی بهشت در گودریدز
معرفی کتاب راهی به سوی بهشت از نگاه کاربران
این داستان داستان تاریخی جفت های متناوب در مورد نقاش پس از امپرسیونیست پل Gauguin و مادربزرگش muckraking، که قبل از تولد او، فلور تریستان فوت کرد. گوگن زندگی غیرممکنی را به دنبال داشت، از جانب دریانورد به شغل موفقیت آمیز به عنوان یک بورس سهام تبدیل شد، سپس نقاشی را انجام داد، و باعث افت تحصیلی وی شد. او به یک بوهمی بوهمی تبدیل شد و اروپا را ترک کرد تا به عنوان یک خائن وحشی در پاناما و تاهیته زندگی کند. فلورا تریستان، نخستوزیر غولپیکر، فمینیست اولیه بود، که همچنین در برابر هر گونه بی عدالتی که پیدا کرده بود، جنگیده بود. این رمان بینالمللی است و تنظیمات غنی آن خوانایی را به دست می دهد. تاهیتی، فرانسه، انگلستان و پرو به عنوان مقاصد اصلی خدمت می کنند، اما داستان ها در کشتی ها، در بنادر مانند وال پرایزو و ایستگاه های کوتاه در دانمارک و جاهای دیگر رخ می دهد. این کتاب غنی از جزئیات دوره است، از جمله شرایط دیکنسیس فقرا در همه جا در سال 1830. ماریو وارگاس لووسا داستان های غم انگیز و در عین حال شریف خود را با نثر شگفت انگیز خود به ارمغان می آورد. این کتاب نسبتا طولانی، به رغم کمبود گفتگو، خواندن دقیق نیست. فرمت روایت فصلهای متناوب، خواننده را قادر می سازد تا ببیند که چگونه Tristan و Gauguin هر دو متضاد و اصلی هستند، اغلب از نظر وضعیت موجود، مورد نفرت و آزار و اذیت قرار می گیرند: کلیسا، دولت ها و @ بورژوازی @ مردم در همه جا. هر دو آنها گاه گاه ناامید کننده بودند. به طور خاص، Tristan، تمایل داشت که با افرادی که متحدان طبیعی او بودند، ننگ بزنند و با آنها بحث کنند. بعضی از ایده های تریستان در مورد نوعی کمونیسم داوطلبانه به طور قابل توجهی غیر واقعی بودند. هر دو شخصیت اصلی پدر و مادر وحشتناک بودند و فرزندانشان را به خاطر فعالیت و علایق هنری خود رها می کردند. با این حال، پرتره های Vargas-Llosa رنگ از هر شخصیت درک و introspective هستند، به عنوان هر شخصیت اصلی مبارزه راه خود را به بهشت به تنهایی. آیا بهشت را پیدا کردند؟
مشاهده لینک اصلی
راه بهشت زمان خود را بین نقاش Paul Gauguin تقسیم می کند - پس از ترک اروپا و خانواده اش برای طاهتی - و مادربزرگ Gauguinâ € ™ ثانیه، فلورا، یک اصلاح طلبان اجتماعی که در طول دهه ها قبل از سفر فرانسه، تلاش می کند تا الهام بخش کارگران با هم بچرخند و حقوقشان را حفظ کنند. من معمولا ماریو وارگاس کتابهای Llosaâ € ™ â € \"هر دو سبک نوشتاری و انتخاب موضوع خود را - و داستان Gauguinâ € ™ ثانیه یک جذاب (همچنین Maughamâ € ™ ثانیه ماه و Sixpence) لذت ببرید. گوگن انتخاب خوبی برای شخصیت اصلی است، و نه نسبتا غیر قابل مقایسه و غیرمعمول است، اما وارگاس لوسا خوب عمل می کند و در حالی که من نمی توانم بگویم که من خودم را برای خودم ریشه دوانده بودم، داستان را قانع کردم، هر چند که خوانده ام متفاوت است نسخه های آن قبلا متاسفانه، داستان فلورا واقعا این کتاب را برای من غرق کرد، همانطور که بیشتر ما فقط از طریق یک مراسم مستمر از شهرهای فرانسوی با مقامات دشمن خود، بورژوازی انکارناپذیر؛ و skeptical، naïve، و یا کارگران ترسناک است. شخصیت جالبی است که درگیر جنبش جالب است و من فکر می کنم که این پتانسیل وجود دارد، اما داستان او خیلی تکراری است، به رغم سری خوش آمدید از فلش های پست که سفر قبلی خود را به پرو توصیف می کنند. نوشته Vargas Llosaâ € ™ T به عنوان قوی که آن را در جایی دیگر (و من کاملا مطمئن نیست که چرا او تصمیم به لغزش در روایت دوم شخص در زمان)، هر چند هر دو از شخصیت های اصلی خوب است توسعه یافته و من فکر کردم او کار خوبی در توصیف جزایر جنوبی جزیره که در آن پول بیشتر اکثریت را صرف می کند. به طور خلاصه، در حالی که نگاهی به سبک وارگاس Llosaâ € ™ ثانیه وجود دارد، من نمی خواهم این را به عنوان نقطه شروع برای هر کسی که هرگز خواندن هیچ کتاب خود را.
مشاهده لینک اصلی
این کتاب فوق العاده درخشان، در فصل های متناوب، گزارش یک زن اختصاص داده شده به اصلاحات اجتماعی و زندگی طوفانی و مرگ نوه اش. زندگی آنها به سختی در زمان همپوشانی و در سطح، به سختی می تواند متفاوت باشد. هر دو افراد در طول زندگی خود، اشتیاق به عدالت را نشان می دهد، و هر دو اخلاق بورژواز روز را به رسمیت شناختن استانداردهای جدید و مهم برای جهان است. من فکر نمی کنم این است که بسیاری از spoiler نشان می دهد که نوه این است Paul Gauguin، که رد زندگی مدنی، او را دور از فرانسه مادری خود دانست، جایی که او توانست عبارات محدودی از دنیای هنر پاریس را فراتر بگذارد و شاهکارهایش را از نور و سایه نقاشی کند. این کتاب در این نقطه در زندگی من تجربۀ هماهنگی بیشتر بود به نظر می رسد که در مراحل Florits به دنبال آن هستم. تنها چیزی که واقعا برای چالش نیاز بود، تحقیر مشترک آنها برای شاعران است. این بررسی در حال انجام است
مشاهده لینک اصلی
شرح حال موفقی از گوگین و فلورا تریستان، یک قرن نوزدهم. فمینیست avant garde، که همچنین مادربزرگش است. نویسندگان، شخصیت های مستقلی هستند، به آنها گفتگو می کنند، به شرط اینکه آنها دوست صمیمی هستند. دو نفر فوق العاده در جستجوی اودئونیت خود هستند، جاده ای که به طور ناخواسته آنها را به جهنم هدایت می کند. این یک کتاب فراموش نشدنی است که شامل سه قاره و سه نسل می شود. تم ها از عدالت اجتماعی، هنر، جنسیت، جنس، جنون، سرمایه داری، خودگردانی محفوظ می مانند. در یک کلام، تمام موضوعات اصلی جهان امروز. برای کسانی که علاقه مند به Gaugin، شما خواهید آمد به دور احساس شما ملاقات مرد. من با نزدیک شدن به Google به عنوان خوانده شده، بنابراین من می توانم بیشتر در مورد فلور ترسترمام، نویسنده و فعال منتشر شده در زمان او، و همچنین دیدن کارهای Gaugins را پیدا کنید. یکی از کتاب های مورد علاقه من! PS من این کتاب را در ترجمه خود در فرانسه خواندم. می خواهم ببینم که چگونه به انگلیسی می رود
مشاهده لینک اصلی
بهشت در دیگر گوشه یک فرصت فوق العاده است برای ورود به زندگی مهاجمان، یک رمانتیک، یک شاعر و یک هنرمند: پل Gauguin. Vargas Llosa ما را با یک فرضیه خوشمزه و ضخیم در مورد آنچه که نقاش تجربه در خارج و در داخل، زمانی که او از جامعه بورژوا خسته کننده از فرانسه از فرار. هجدهم، و وارد جهان کاملا متفاوت از آنچه من می دانستم، در جزایر اقیانوس آرام جنوبی (به عنوان مثال تاهیتی). نتیجه آن به سادگی جذابیت است: مردی که چیزی را که او شناخته است را از بین می برد و آنچه را که می خواهد می پذیرد. مردی که گرگ می شود، که کفش ها را فراموش می کند، که برای لذت زندگی می کند و خوش شانسی برای گرفتن همه چیز در رنگ است. از آنجایی که من این کتاب را خوانده ام، نقاشی های گوگن را به عنوان شواهد مبهم پارگی پارادایم اجتماعی می بینم.
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب راهی به سوی بهشت
دو زندگی: از فلور تریستان که همه تلاشش را در مبارزه برای حقوق زنان انجام می دهد و کارگران، و پل گوگن، مرد
در که شور و شوق خود را کشف برای نقاشی و رها وجود بورژوازی سفر
در خود به تاهیتی در جستجوی یک دنیای بدون آلودگی با کنوانسیون <برزیلی /> دو مفهوم از جنس: که فلور، که در آن را می بیند یک ابزار سلطه مردان /> <برزیلی و گوگن، که آن را یک نیروی حیاتی در نظر <برزیلی /> ضروری در خدمت خلاقیت خود را <. این دو زندگی غیر متضاد و مخالف، به غیر از پیوند خانوادگی، مشترک است چرا که فلور مادربزرگ مادری Gauguin است؟ این همان چیزی است که وارگاس لواسا در این رمان برجسته می کند: جهان اتوپیایی که قرن نوزدهم بود. یک پیوند بین دو کاراکتر که دو مدل حیاتی متضاد را انتخاب می کنند که میل مشترک را نشان می دهند: برای رسیدن به بهشت که در آن شادی برای انسان ها امکان پذیر است.
در سال 1844، فلورا تریستان در سفر به فرانسه برای مبارزه برای کارگران و حقوق زنان به راه انداخت. در سال 1891، نوه او پل گوگین برای طاهتی کشتی فرستاد، مصمم به فرار از تمدن و شاهکارهای ابتدایی رنگ بود. فلور پیش از مرگش نوه اش متولد شد، اما این سفر و وسواس آنها آشکار در کنار هم در پروازها استادانه، رمان کاملا جذب.
او فلور، فرزند نامشروع یک پدر پرو ثروتمند و مادر فرانسوی، رشد می کند تا در فقر، و پس از فرار از شوهر وحشیانه، به پرو سفر می کند تا تقاضای ارث خود را بدهد. او در بازگشت، او باعث می شود نام او به عنوان یک نویسنده محبوب و قهرمان منکوب، تنظیم خودش وظیفه دشوار تور حومه فرانسه برای جذب اعضای برای او اتحادیه کارگران. پل، مبارزه نقاش و رویایی لجوج، رها همسر و پنج فرزندش برای زندگی در دریاهای جنوبی، که در آن رویاها او از بهشت توسط سفلیس مسموم خود، نیروهای سرکوب از استعمار فرانسه، و عدم مزمن بودجه، هر چند من انتخاب او از نوجوانان دوستداران تاهیتی و برخی از بزرگترین آثار او را نقاشی می کند.
خرید کتاب راهی به سوی بهشت
جستجوی کتاب راهی به سوی بهشت در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
راه بهشت زمان خود را بین نقاش Paul Gauguin تقسیم می کند - پس از ترک اروپا و خانواده اش برای طاهتی - و مادربزرگ Gauguinâ € ™ ثانیه، فلورا، یک اصلاح طلبان اجتماعی که در طول دهه ها قبل از سفر فرانسه، تلاش می کند تا الهام بخش کارگران با هم بچرخند و حقوقشان را حفظ کنند. من معمولا ماریو وارگاس کتابهای Llosaâ € ™ â € \"هر دو سبک نوشتاری و انتخاب موضوع خود را - و داستان Gauguinâ € ™ ثانیه یک جذاب (همچنین Maughamâ € ™ ثانیه ماه و Sixpence) لذت ببرید. گوگن انتخاب خوبی برای شخصیت اصلی است، و نه نسبتا غیر قابل مقایسه و غیرمعمول است، اما وارگاس لوسا خوب عمل می کند و در حالی که من نمی توانم بگویم که من خودم را برای خودم ریشه دوانده بودم، داستان را قانع کردم، هر چند که خوانده ام متفاوت است نسخه های آن قبلا متاسفانه، داستان فلورا واقعا این کتاب را برای من غرق کرد، همانطور که بیشتر ما فقط از طریق یک مراسم مستمر از شهرهای فرانسوی با مقامات دشمن خود، بورژوازی انکارناپذیر؛ و skeptical، naïve، و یا کارگران ترسناک است. شخصیت جالبی است که درگیر جنبش جالب است و من فکر می کنم که این پتانسیل وجود دارد، اما داستان او خیلی تکراری است، به رغم سری خوش آمدید از فلش های پست که سفر قبلی خود را به پرو توصیف می کنند. نوشته Vargas Llosaâ € ™ T به عنوان قوی که آن را در جایی دیگر (و من کاملا مطمئن نیست که چرا او تصمیم به لغزش در روایت دوم شخص در زمان)، هر چند هر دو از شخصیت های اصلی خوب است توسعه یافته و من فکر کردم او کار خوبی در توصیف جزایر جنوبی جزیره که در آن پول بیشتر اکثریت را صرف می کند. به طور خلاصه، در حالی که نگاهی به سبک وارگاس Llosaâ € ™ ثانیه وجود دارد، من نمی خواهم این را به عنوان نقطه شروع برای هر کسی که هرگز خواندن هیچ کتاب خود را.
مشاهده لینک اصلی
این کتاب فوق العاده درخشان، در فصل های متناوب، گزارش یک زن اختصاص داده شده به اصلاحات اجتماعی و زندگی طوفانی و مرگ نوه اش. زندگی آنها به سختی در زمان همپوشانی و در سطح، به سختی می تواند متفاوت باشد. هر دو افراد در طول زندگی خود، اشتیاق به عدالت را نشان می دهد، و هر دو اخلاق بورژواز روز را به رسمیت شناختن استانداردهای جدید و مهم برای جهان است. من فکر نمی کنم این است که بسیاری از spoiler نشان می دهد که نوه این است Paul Gauguin، که رد زندگی مدنی، او را دور از فرانسه مادری خود دانست، جایی که او توانست عبارات محدودی از دنیای هنر پاریس را فراتر بگذارد و شاهکارهایش را از نور و سایه نقاشی کند. این کتاب در این نقطه در زندگی من تجربۀ هماهنگی بیشتر بود به نظر می رسد که در مراحل Florits به دنبال آن هستم. تنها چیزی که واقعا برای چالش نیاز بود، تحقیر مشترک آنها برای شاعران است. این بررسی در حال انجام است
مشاهده لینک اصلی
شرح حال موفقی از گوگین و فلورا تریستان، یک قرن نوزدهم. فمینیست avant garde، که همچنین مادربزرگش است. نویسندگان، شخصیت های مستقلی هستند، به آنها گفتگو می کنند، به شرط اینکه آنها دوست صمیمی هستند. دو نفر فوق العاده در جستجوی اودئونیت خود هستند، جاده ای که به طور ناخواسته آنها را به جهنم هدایت می کند. این یک کتاب فراموش نشدنی است که شامل سه قاره و سه نسل می شود. تم ها از عدالت اجتماعی، هنر، جنسیت، جنس، جنون، سرمایه داری، خودگردانی محفوظ می مانند. در یک کلام، تمام موضوعات اصلی جهان امروز. برای کسانی که علاقه مند به Gaugin، شما خواهید آمد به دور احساس شما ملاقات مرد. من با نزدیک شدن به Google به عنوان خوانده شده، بنابراین من می توانم بیشتر در مورد فلور ترسترمام، نویسنده و فعال منتشر شده در زمان او، و همچنین دیدن کارهای Gaugins را پیدا کنید. یکی از کتاب های مورد علاقه من! PS من این کتاب را در ترجمه خود در فرانسه خواندم. می خواهم ببینم که چگونه به انگلیسی می رود
مشاهده لینک اصلی
بهشت در دیگر گوشه یک فرصت فوق العاده است برای ورود به زندگی مهاجمان، یک رمانتیک، یک شاعر و یک هنرمند: پل Gauguin. Vargas Llosa ما را با یک فرضیه خوشمزه و ضخیم در مورد آنچه که نقاش تجربه در خارج و در داخل، زمانی که او از جامعه بورژوا خسته کننده از فرانسه از فرار. هجدهم، و وارد جهان کاملا متفاوت از آنچه من می دانستم، در جزایر اقیانوس آرام جنوبی (به عنوان مثال تاهیتی). نتیجه آن به سادگی جذابیت است: مردی که چیزی را که او شناخته است را از بین می برد و آنچه را که می خواهد می پذیرد. مردی که گرگ می شود، که کفش ها را فراموش می کند، که برای لذت زندگی می کند و خوش شانسی برای گرفتن همه چیز در رنگ است. از آنجایی که من این کتاب را خوانده ام، نقاشی های گوگن را به عنوان شواهد مبهم پارگی پارادایم اجتماعی می بینم.
مشاهده لینک اصلی